பழைய கலாச்சார காவலர்களும் மாற்றங்களும்

எவையெல்லாம் பொதுவாக உயர் கலாச்சாரம் என உருவகப்படுத்தப்பட்டு வந்ததோ அதெல்லாம் பிறரால் கை கொள்ளப்படும் போது அதே உயர் கலாச்சாரம் என உருவகிக்கப்பட்டு வந்த விடயம் தாழ்த்தப்படுகின்றது,

புத்தமதம் உயிர் கொல்லாமையை வலியுறுத்திய அதே சமயம் புத்தமதம் உணவு பழக்கத்தில் அசைவ உணவை கட்டுப்படுத்தாத காலகட்டம் அது, புத்தமதத்தின் உயிர் கொல்லாமை மிக உயரியதாக கருதப்பட்டு வந்த நேரத்தில் அசைவம் புசிப்பதைவிட்டு சைவ உணவு உட்கொள்ளும் பழக்கம் உயரியதாக உருவகப்படுத்தப்பட்டது என்று அக்னிகோத்ரம் தாத்தாச்சாரி அவர்கள் எங்கே செல்கிறது இந்து மதம் என்ற தொடரில் கூறிப்பிட்டுள்ளார்.

குடிப்பழக்கம் ஒரு சமூக நோய் எனவும், அதிலிருந்து மக்கள், முக்கியமாக அடித்தட்டு மக்கள் வெளிவர வேண்டும் என வலியுறுத்தி போராடினால் அதும் கூட கேலியாக்கப்படுகின்றது/மறைக்கப்படுகின்றது, அது மட்டுமின்றி தற்போது அது தனி மனித சுதந்திரம் அதில் என்ன தவறு என தாங்கிப்பிடிக்கின்றனர், இத்தனை காலமும் கீழ் கலாச்சாரமாகவும் ஒழுக்ககேடாகவும் கருதப்பட்டு வந்த குடி பிரச்சினையை இந்த தலைவர்கள் கையில் எடுத்தவுடன் திடீரென தனி மனித சுதந்திரம் என பிதற்ற ஆரம்பிக்கின்றனர் சிலர், ஆனால் இதே குடியை விட்டு வெளிவரவேண்டுமென காந்தியிலிருந்து,ராஜாஜி மற்றும் பலர் போராடியபோது வராத தனிமனித சுதந்திரம் இப்போது இந்த தலைவர்கள் கையில் எடுத்தவுடன் வருகின்றது.


சில பல ஆண்டுகளுக்கு முன் கைம்பெண் திருமணமும் மறு மணங்களும் மிக சாதாரணமாக இருந்த இந்த சமூகத்தில் திருமணம் ஒரு முறை தான் என பரப்பி அது உயர் கலாச்சாரமாகவும் மறு மணங்கள் வழக்கமாக இருந்த சமூகத்தை "அறுத்து கட்டிய சாதி" என்றும் "கட்டுகழுத்தி" என்றும் ஏளனம் பேசி உயர் கலாச்சாரம் என்றால் எத்தனை சிறிய வயதில் கணவன் இறந்திருந்தாலும் மறு மணம் செய்துகொள்ளாமல் இருப்பதுவேயாகும் அதுவே தியாகம் என்று உருவகப்படுத்தியது இதற்கு ஊடகங்களும் கதைகள்,கட்டுரைகள், புராணக்கதைகள் என்ற பெயரில் இதை தாங்கிபிடித்தன(இதை முதலில் இலக்கிய உலகில் உடைத்தெறிந்தவர் ஜெயகாந்தன் தான்) முறையான திருமண பாலியல் உறவுகளுக்கு தரப்பட்ட ஏளன பெயர்கள் தான் அறுத்துகட்டுற சாதி,கட்டுக்கழுத்தி. இன்று முறையற்ற பாலியல் உறவுகளை கூட தனி மனித சுதந்திரம் என்று கூறி வக்காலத்து வாங்குகின்றன இதே ஊடகங்களும் மற்ற சிலரும்.

இந்த இடித்தலுக்கும் உரைத்தலுக்கும் பெரியாரை வேறு துணைக்கிழுக்கின்றனர், 50 ஆண்டுகாலமாக அழைக்கப்படாத பெரியாரை, பெரியார் கூறிய பெண்ணிய கருத்துகளை இத்தனை ஆண்டுகளாக ஆதரிக்காமல், இத்தனை ஆண்டுகளாக கேலி கிண்டல் பேசிவிட்டு தற்போது இந்த தலைவர்களை தாக்க மட்டும் துணைக்கழைக்கின்றனர் இத்தனை காலம் கலாச்சார காவலர்களாக இருந்தவர்கள்.

இவர்களுக்கு பிரச்சினை பெண்ணியம் பற்றியும் அல்ல, கருத்து சுதந்திரம் பற்றியும் அல்ல, அந்த தலைவர்களின் மீது சாணியெறிய வேண்டுமென்பது மட்டுமே.

இதை பாதி எழுதி முடித்திருந்த சமயத்தில் திண்ணையில் மாதவி ஸ்ரீபிரியாவின் சீரழிக்கும் சினிமா, மற்றும் தொலைகாட்சி நிகழ்ச்சிகள் என்ற கட்டுரையை படிக்க நேர்ந்தது, கிட்டத்தட்ட என் கருத்தை ஒத்திருந்ததால் இங்கே அதன் சுட்டி http://www.thinnai.com/pl1006052.html

இத்தனை காலம் கோலோச்சியிருந்த கலாச்சார காவலர்களின் குரல் பலவீனமாவதும், அவர்களின் வேடதார சட்டை கழற்றப்படுவதும், புதிய கலாச்சார காவலர்கள் தோன்றியிருப்பதும் எனக்கு மகிழ்ச்சியே...

தம் ஆயுதத்தை எதிரியை தேர்ந்தெடுக்கவிடுபவன் புத்திசாலியல்ல, பழைய கலாச்சார காவலர்களின் ஆயுதத்தை புதிய கலாச்சார காவலர்கள் முடிவு செய்கிறார்கள் என்பது பழைய கலாச்சார காவலர்களின் முதல் தோல்வி...

பழைய கலாச்சார காவலர்களின் இந்த தோல்வி எனக்கு மகிழ்ச்சியே, தொடரட்டும் இந்த தோல்வி, அவர்கள் முழுத் தோல்வி அடையும் வரை புதிய கலாச்சார காவலர்களின் வெற்றி அவசியமாக இருக்கின்றது.