ராஜீவ்காந்தி சிலைக்கு செருப்பு மாலை, உடைக்கப்பட்ட புனித பிம்பம்

தமிழகத்திலே உயிரிழந்த ஒரே காரணத்திற்காக யாராலும் விமர்சிக்கப்படாத புனித பிம்பமாக திகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார் ராஜீவ்காந்தி.

ராஜீவ்காந்தியின் எழவுக்கு பின் எந்த அரசியல்வாதியாலும் எந்த பத்திரிக்கையாலும் விமர்சிக்கப்படாதது மட்டுமின்றி ராஜீவ்காந்தி மரணத்தை வைத்து தமிழர்கள் மத்தியில் ஒரு குற்ற உணர்ச்சியும் ஊட்டப்பட்டது.

தமிழக மக்களுக்கு செக்கசெவேலென எவனாவது இருந்தால் அவனை நல்லவனாகவும் புனிதனாகவும் கருதும் கேவலம் உண்டு, ராஜீவ்காந்தி செக்கச்செவேல் என்று இருப்பதலாயே நல்லவரோ புனிதரோ அல்ல, சீக்கியர்களை காங்கிரஸ்காரர்கள் கொன்று குவித்த போது மரம் விழுந்தால் சில அதிர்வுகள் இருக்கத்தான் செய்யும் என்று சீக்கியர்களின் மீதான கொலைகளை நியாயப்படுத்தியவர்தான் ராஜீவ்காந்தி.

குசு குசு என்று பலராலும் ஓரிருவரால் ஓங்கியும் விமர்சிக்கப்பட்டு கொண்டிருந்த ராஜீவ்காந்தியின் புனித பிம்பத்தை வெளிப்படையாக செருப்பு மாலை போட்டு உடைத்திருக்கிறார்கள் விடுதலை சிறுத்தைகள். இதை ராஜீவுக்கு செய்யப்பட்ட அவமரியாதை என்பதை விட, ராஜீவ் மரணத்தின் பெயரால் தமிழர்களிடையே கட்டமைக்கப்பட்டிருக்கும் புனித பிம்பத்தையும், எண்ணத்தையும் மவுனத்தையும் உடைக்கும் நிகழ்ச்சியே, இந்த செருப்புமாலை நிகழ்ச்சி பெரியார் பிள்ளையாரை செருப்பால் அடித்த அதே அதிர்ச்சி வைத்தியத்துக்கு இணையானதே என்று கருதுகிறேன்.

ராஜீவ்காந்தி மரணத்தை பற்றிய விவாதத்தை மே 21, 1991இல் சோனியா அறுத்த தாலியில் இருந்து ஆரம்பிக்க கூடாது, ஈழத்தமிழ்போராளிகளை சுற்றி வளைத்து கையெழுத்து வாங்கியதிலிருந்து (அ)ஹிம்சை நாடான இந்தியராணுவம் ஈழத்தில் அறுத்த தாலிகளின் எண்ணிக்கையிலிருந்தும் தான் ஆரம்பிக்க வேண்டும். ராஜீவ்காந்தியின் மரணம் பற்றி மீண்டும் ஒரு விவாதமும் கட்டுடைப்பும் நடத்த பட வேண்டும்.

இங்கே பதவிக்காக வேட்டி துண்டு என்று மட்டுமல்ல கோமணத்தையே கழற்றி தந்திருக்கும் கட்சிகளின் மத்தியின் தொல்.திருமாவின் போராட்டங்கள் புதிய நம்பிக்கை அளிக்கின்றன.